Μια συνάντηση ανθρώπων που υπό άλλες συνθήκες δεν θα συναντιόντουσαν ποτέ
Του Γιάννη Πάσχου, 30.03.2025, www.athensvoice.gr/politismos/more-in-culture/
Ο Γιάννης Πάσχος, ομότιμος καθηγητής Ιχθυολογίας και συγγραφέας, γράφει για το Διεθνές Μαθητικό Λογοτεχνικό Συνέδριο που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Κωνσταντινούπολη, με διοργανωτές την Άσπα Χασιώτη και τον Γιάννη Δερμιτζόγλου.
Πριν λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε το 9o Διεθνές Μαθητικό Λογοτεχνικό Συνέδριο στην Πόλη με θέμα την ποίηση της Κικής Δημουλά. Φέτος συμπληρώνονται δεκατρία χρόνια από το πρώτο συνέδριο. Αν κάποιος βάλει τα πράγματα κάτω, θα διαπιστώσει ότι όλα τα συνέδρια πραγματοποιήθηκαν σε ασυνήθιστες συνθήκες, συνθήκες που θα δικαιολογούσαν την αναβολή ή τη ματαίωσή τους. Μια οι τρομοκρατικές ενέργειες, μια οι πολιτικές αναταραχές, οι φήμες για σεισμό και, βέβαια, όλη η ιστορία με τον covid που έφερε τα πάνω κάτω.Στο καράβι για τη Χάλκη
Έναρξη του συνεδρίου στο Grant Pera
Τα συνέδρια (και οι δικτυακές συναντήσεις «Η Λογοτεχνία Αλλιώς») έμειναν σταθερά στην πορεία που χάραξαν, και όλες οι δυσκολίες και όλοι οι φόβοι παραμερίστηκαν, ξεχάστηκαν. Όχι μόνο συνέχισαν σταθερά την πορεία τους, αλλά χρόνο με τον χρόνο γινόταν όλο και περισσότερο ενδιαφέροντα και η συμμετοχή γινόταν όλο και μεγαλύτερη, με αποκορύφωμα το φετινό συνέδριο, το οποίο παρακολούθησαν πάνω από πεντακόσια άτομα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό οφείλεται στους διοργανωτές του, την Άσπα Χασιώτη, τον Γιάννη Δερμιτζόγλου, και στους στενούς συνεργάτες τους, που δημιουργούν, πέραν των άλλων, πλαίσιο ασφάλειας και συντροφικότητας.
Συνεδρία στην αίθουσα τελετών του Ζωγραφείου Λυκείου
Αυτό, όμως, που εμπνέει τους συμμετέχοντες και τους οδηγεί σε δρόμους ιδιαίτερους και δημιουργικούς, είναι η αρχική ιδέα του συνεδρίων: Η συνάντηση ανθρώπων που ίσως δεν θα συναντιόνταν ποτέ. Μαθητές από όλο τον κόσμο, εκπαιδευτικοί, λογοτέχνες, πανεπιστημιακοί, μουσικοί, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, ανταλλάσσουν ελεύθερα απόψεις, συζητούν, διαφωνούν, συμφωνούν, κάνουν παρέα, καινούργιες γνωριμίες, καινούργια θέματα, πολλά ερωτήματα, λιγότερες απαντήσεις. Είναι τόσο ενδιαφέρουσα αυτή η συνάντηση, που ξεπερνά ακόμη και το θέμα του συνεδρίου, τον σκοπό ή τους σκοπούς, είναι τόσο ενδιαφέρουσα που αντέχει, όχι μόνο στον χρόνο, αλλά και κάθε φορά είναι σαν να αναγεννάται, σαν να είναι πάντα η πρώτη φορά. Η αίσθηση ότι δεν θα συναντήσεις τον άλλο ποτέ ξανά ή ίσως μετά από καιρό, σε φέρνει κοντά, ο χρόνος συμπυκνώνεται, τα λόγια αποκτούν μια άλλη βαρύτητα, ανιχνεύοντας τον δρόμο του συνομιλητή σου, ενός συνομιλητή που σε χωρίζουν ίσως χρόνια και εμπειρίες.
Όλες οι συζητήσεις και οι συνεδρίες απευθύνονται σε ένα μοναδικό ακροατήριο γενεών κι αυτό το μοναδικό ακροατήριο, με την παρουσία και τη δυναμική του, χαράσσει την πορεία της όλης διαδικασίας. Αν υπάρχουν στιγμές που βαριέσαι, είσαι σίγουρος ότι η επόμενη στιγμή θα είναι ενδιαφέρουσα, θα σε μαγνητίσει, θα ενθουσιαστείς, θα σε εκπλήξει, θα θέλεις να πεις κι εσύ δυο κουβέντες, να συμμετάσχεις. Κι αν δεν το κάνεις εκείνη τη στιγμή, θα βρεις χρόνο στις εκδρομές στη Χάλκη, στα Πριγκηποννήσια ή διασχίζοντας με το καραβάκι τον Βόσπορο. Ακόμη κι αν διαφωνείς σε κάτι, η διαφωνία δεν γίνεται εχθρική, δεν γίνεται κόμπος, παραμένει στο τραπέζι, όχι για να βρεθεί λύση σώνει και καλά, αλλά για να ανοίξει ακόμη μια κουβέντα ή με το άλλον ή με τον εαυτό σου.
Σίγουρα η μαγεία της Πόλης παίζει τον ρόλο της, αλλά το μυστικό κρύβεται στη δυναμική της αρχικής ιδέας, αυτή αναγεννάται, αυτή λάμπει, αυτή κάθε φορά τροφοδοτείται από την παρουσία όσων συμμετέχουν ή ακόμη και από την απουσία όσων κατά καιρούς συμμετείχαν. Καλή συνέχεια και καλή αντάμωση!
